Η αιμορραγία είναι πολύ συχνή στην αρχόμενη κύηση. Περίπου το 30% των κυήσεων μετά από φυσιολογική σύλληψη και ακόμα υψηλότερο ποσοστό των κυήσεων μετά από υποβοηθουμένη αναπαραγωγή θα εμφανίσει διαφόρου βαθμού αιμορραγία. Σε όλες ανεξαιρέτως τις περιπτώσεις προκαλεί την ανησυχία του ζευγαριού για το καλώς έχειν της κύησης. Ωστόσο τις περισσότερες φορές η αιμορραγία σταματά και η κύηση προχώρα ομαλά.
Αίτια αιμορραγίας στο 1ο τρίμηνο.
Εξωμήτριος κύηση. Πρόκειται για την κύηση που αναπτύσσεται εκτός της μήτρας. Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις η κύηση μεγαλώνει μέσα σε μια από τις δυο σάλπιγγες. Χαρακτηριστικά συνοδεύεται από οξύ κοιλιακό πόνο και συμβαίνει στο 1% των κυήσεων. Είναι πιο συχνή στις κυήσεις μετά από εξωσωματική (2-3%) και σε περιπτώσεις που προ-υπάρχει παθολογία στις σάλπιγγες (10%), πχ υδροσάλπιγγες. Είναι δυνητικά μια επικίνδυνη κατάσταση αν δεν εκτιμηθεί σωστά, παραμεληθεί και προκαλέσει εσωτερική αιμορραγία. Σε μια τέτοια περίπτωση χρειάζεται επείγουσα χειρουργική επέμβαση για να σταματήσει η αιμορραγία και πιθανότατα αφαίρεση της σάλπιγγας. Ωστόσο τις περισσότερες φορές τα ευρήματα του υπερηχογραφήματος σε συνδυασμό με τα επίπεδα της β- χοριακής επιτρέπουν την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία, φαρμακευτική ή χειρουργική, χωρίς να είναι απαραίτητη η αφαίρεση της σάλπιγγας.
Αποκόλληση του σάκου της κύησης ή του πλακούντα. Σε αυτήν την περίπτωση η αιμορραγία προέρχεται από το εσωτερικό της μήτρας, εκεί όπου έχει εμφυτευτεί ο σάκος της εγκυμοσύνης. Μπορεί να συνοδεύεται από πόνους περιόδου ή πόνο στη μέση. Ο υπερηχογραφικός έλεγχος είναι αποφασιστικής σημασίας στη διάγνωση και στην πρόγνωση. Εφόσον υπάρχει φυσιολογική καρδιακή λειτουργιά του εμβρύου τότε η πρόγνωση είναι καλή στο 70% των περιπτώσεων. Η θεραπευτική προσέγγιση είναι συντηρητική. Πολλές φορές χορηγείται προγεστερόνη και συστήνεται η κατάκλιση της εγκύου, χωρίς ωστόσο να υπάρχουν μελέτες που να επιβεβαιώνουν ότι η πρόγνωση βελτιώνεται. Δυστυχώς ένα ποσοστό των κυήσεων θα οδηγηθεί σε αποβολή. Σε κάποιες περιπτώσεις όλα τα α προϊόντα της κύησης θα αποβληθούν ενώ σε κάποιες άλλες παραμένουν όποτε θα χρειαστεί φαρμακευτική ή χειρουργική θεραπεία. Πολλές φορές η απώλεια της κύησης αποτελεί αφορμή για να γίνουν ειδικές εξετάσεις για τον έλεγχο των αποβολών.
Εκτρόπιο του τραχήλου. Οι ορμονικές μεταβολές της αρχομένης κύησης επηρεάζουν την επιφάνεια του τραχήλου της μήτρας με αποτέλεσμα τα κύτταρα να γίνονται ευαίσθητα και εύθρυπτα προκαλώντας μικρές (σταγόνες) αλλά επαναλαμβανόμενες αιμορραγίες. Η διάγνωση γίνεται εύκολα με την απλή επισκόπηση του τραχήλου χρησιμοποιώντας έναν κολποδιαστολεα. Δε χρειάζεται κάποια θεραπεία, μόνο η διαβεβαίωση στους γονείς ότι αυτή η αιμορραγία δεν επηρεάζει την κύηση.
