Οι περισσότερες γυναίκες που θα μείνουν έγκυες μετά από θεραπείες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής έχουν μια φυσιολογική τελειόμηνη κύηση χωρίς επιπλοκές. Από την άλλη πλευρά, τα ζευγάρια που καταφεύγουν στις θεραπείες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που αυξάνουν τον κίνδυνο επιπλοκών, καθιστώντας την εγκυμοσύνη μετά από εξωσωματική σε κύηση υψηλού κινδύνου.
Η ηλικία της γυναίκας. Οι γυναίκες που χρειάζονται ιατρική βοήθεια για να συλλάβουν κατά κανόνα είναι μεγαλύτερης ηλικίας συγκριτικά με αυτές που συλλαμβάνουν φυσιολογικά. Η μεγαλύτερη ηλικία της γυναίκας είναι υπεύθυνη για ορισμένα προβλήματα στην κύηση. Πρώτα από όλα, αυξάνεται ο κίνδυνος των αποβολών λόγω της αυξημένης πιθανότητας να έχει το έμβρυο κάποια χρωμοσωμιακή ανωμαλία. Πράγματι, ο κίνδυνος αποβολών σε γυναίκες κάτω των 35 ετών είναι περίπου 10%, αλλά αυξάνεται σε 40-50% μετά τα 42-43. Συνήθως αυτές οι αποβολές εκδηλώνονται νωρίς στο πρώτο τρίμηνο.
Στο τέλος του πρώτου τρίμηνου γίνεται ο έλεγχος του εμβρύου για γενετικά σύνδρομα όπως το σύνδρομο Down. Όσο μεγαλύτερη είναι η ηλικία της μητέρας τόσο αυξάνει ο κίνδυνος εμφάνισης ενός γενετικού συνδρόμου. Έτσι μια γυναίκα 30 ετών έχει κίνδυνο 1 στα 1000 να αποκτήσει ένα μωρό με σύνδρομο Down, ενώ μια γυναίκα 40 ετών, 1 στα 100.
Τέλος γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας εμφανίζουν πιο συχνά ιατρικά προβλήματα στην κύηση όπως υπέρταση, σακχαρώδη διαβήτη και θρομβώσεις αυξάνοντας το ενδεχόμενο επιπλοκών τόσο για τη μητέρα όσο και για το μωρό.
Δίδυμες κυήσεις. Μετά από φυσιολογική σύλληψη, η πιθανότητα δίδυμης κύησης είναι περίπου 3%. Μετά από θεραπείες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής η πιθανότητα δίδυμης κύησης είναι 20-25%. Οι δίδυμες κυήσεις έχουν αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών τόσο για τη μητέρα (π.χ. υπέρταση, διαβήτης) όσο και για τα έμβρυα (π.χ. καθυστέρηση ενδομήτριας ανάπτυξης). Ένας ιδιαίτερος κίνδυνος της δίδυμης κύησης είναι η αυξημένη πιθανότητα πρόωρου τοκετού. Επίσης είναι πιο συχνό το ενδεχόμενο καισαρικής τομής για να γεννηθούν τα μωρά.
Ιατρικές επιπλοκές
Συχνά οι γυναίκες που θα χρειαστούν θεραπείες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής για να συλλάβουν έχουν λιγότερο ή περισσότερο σημαντικά ιατρικά προβλήματα. Αυτά τα ιατρικά προβλήματα μπορούν να οδηγήσουν σε επιπλοκές, καθιστώντας μια εγκυμοσύνη σε κύηση υψηλού κινδύνου. Για παράδειγμα οι γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, μια από τις συχνότερες αιτίες υπογονιμότητας έχουν πολύ συχνά αντίσταση στην ινσουλίνη ένα στάδιο προ-διαβήτη, και στη διάρκεια της κύησης μπορεί να εκδηλώσουν διαβήτη. Μια άλλη περίπτωση είναι οι γυναίκες με θρομβοφιλία που έχουν αυξημένο κίνδυνο θρομβοεμβολικών επεισοδίων στην κύηση και τη λοχεία. Γυναίκες με παθήσεις του θυρεοειδούς έχουν αυξημένο κίνδυνο αποβολών.
Συμπερασματικά, οι κυήσεις μετά από θεραπείες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής αποτελούν κυήσεις υψηλού κινδύνου. Ο ρόλος του ιατρού δεν περιορίζεται μόνο στην επίλυση του προβλήματος της γονιμότητας αλλά και στην ολοκληρωμένη παρακολούθηση και υποστήριξη της κύησης, προκειμένου να ολοκληρωθεί με επιτυχία η γέννηση του μωρού, προστατεύοντας ταυτόχρονα την μητέρα.
Τι μπορούμε εμείς να προσφέρουμε:
Στο “ελειθώ” σας προσφέρουμε την ολοκληρωμένη φροντίδα μιας κύησης υψηλού κινδύνου. Ο Μαιευτήρας- Γυναικολόγος Ν. Αποστολόπουλος έχει μεγάλη εμπειρία στη διαχείριση των κυήσεων υψηλού κινδύνου και η συνεργάτης Ενδοκρινολόγος Κ. Αλεξανδράκη έχει εξειδικευθεί στην αντιμετώπιση των παθολογικών προβλημάτων στην εγκυμοσύνη.
