Από την περίοδο της εγκυμοσύνης, η γυναίκα βασανίζεται από απορίες του τύπου “μήπως αν κάνω κάτι, θα βλάψω το μωρό μου;” Φαγητό, διακοπές δουλειά, γυμναστήριο, κοινωνικές εκδηλώσεις είναι τα πιο συνηθισμένα πεδία των ατελείωτων εσωτερικών συγκρούσεων στο μυαλό μιας εγκύου. Πολλές φόρες μάλιστα “αφού έχει γίνει το κακό” έχει να αντιμετωπίσει το φόβο και τις ένοχες ότι έβλαψε το μωρό. Η δυσάρεστη αυτή κατάσταση επιδεινώνεται από συμβουλές του κοινωνικού ή οικογενειακού περιβάλλοντος και την αμυντική,
μη υποστηρικτική αντιμετώπιση ορισμένων ιατρών.
Με μαθηματική βεβαιότητα η πραγματικότητα αυτή συνεχίζεται και μετά τη γέννηση του μωρού. Η μητέρα πλέον, αρχίζει να αναρωτιέται αν «θα είμαι καλή μαμά; και θα τα κάνω όλα σωστά»; Απόλυτα φυσιολογικές και καθημερινές καταστάσεις μπορούν να μετατραπούν σε έναν εφιάλτη αμφιβολιών και ενοχών. Να θηλάσω ή να δώσω συμπλήρωμα; Να του δώσω πιπίλα ή όχι; Να το πάρω αγκαλιά ή να το αφήσω να κλαίει; Να πάει παιδικό ή οι γιαγιάδες; Να το βάλω τιμωρία ή να κάνω τα στραβά μάτια;
Συνήθως μάλιστα διάφοροι “ειδικοί” με το επιχείρημα “γιατί εμείς δε μεγαλώσαμε παιδιά;” κάνουν την ήδη τεταμένη κατάσταση ακόμα χειρότερη. Το ενοχικό σύνδρομο GΜS (guilty mom syndrome) συμβαίνει σε όλες τις μητέρες. Η ενοχή είναι ένα δυσάρεστο αλλά φυσιολογικό συναίσθημα όπου η μητέρα, αν το διαχειριστεί σωστά, μπορεί να λειτουργήσει ως κίνητρο για να προσφέρει το καλύτερο στην οικογένεια της. Τελολογικά μάλιστα, ίσως να είναι ένα χρήσιμο βίωμα, αφού εστιάζει το ενδιαφέρον των γονιών στα παιδιά τους, προσφέροντας τη μεγαλύτερη δυνατή προστασία.
Από την άλλη μεριά, οι υπερβολικές ένοχες ιδιαίτερα όταν δεν αντισταθμίζονται από συναισθήματα επιβεβαίωσης και στήριξη, προκαλούν ένα τοξικό περιβάλλον, δηλητηριάζοντας την αυτοεκτίμηση της μητέρας αλλά και τις προσωπικές της σχέσεις.
Επομένως, χρειάζεται προσοχή μια μητέρα να μην πέσει σε αυτή την παγίδα. Αν δεν μπορέσατε να θηλάσετε για μήνες, αν δε φτιάξατε το τέλειο φαγητό για το παιδί σας ή δεν παίξατε μαζί του γιατί νυστάζατε, μην ταράζεστε. Πρώτα-πρώτα δεν είστε η μόνη και επιπλέον σκεφθείτε πως ούτε η μαμά σας έπαιζε μαζί σας συνεχεία και δε σας άρεσαν όλα τα φαγητά της και παρ’ όλα αυτά ούτε αυτή ένιωθε τύψεις και ούτε εσείς πάθατε τίποτα.
Διαβεβαιώστε τον εαυτό σας ότι στη σημερινή εποχή, η κύηση και ο τοκετός είναι ασφαλεστέρα από ποτέ. Επίσης και τα παιδιά είναι ασφαλή αφού μεγαλώνουν σε ένα οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον σιγουριάς. Είναι σημαντικό να βάζετε ρεαλιστικούς στόχους τόσο για εσάς όσο και για τα παιδιά σας. Ακόμα πιο σημαντικό είναι να επιτρέπεται να κάνετε λάθη και κυρίως να μην τα κάνετε όλα. Να θυμάστε: δεν υπάρχει ένας μόνο τρόπος να είστε σωστή μαμά. Απλώς εμπιστευτείτε το ένστικτό σας. Και στο κάτω-κάτω κανένας δε ξέρει καλυτέρα το παιδί σας από εσάς!
