Στη λαπαροσκόπηση ο χειρουργός κάνει μια μικρή τομή 1 εκατοστού στο ύψος του ομφαλού. Από εκεί εισάγει μια λεπτή κάμερα που του επιτρέπει να αναγνωρίσει τυχόν προβλήματα που σχετίζονται με το γυναικολογικό σύστημα όπως ινομυώματα, ενδομητρίωση, κύστεις, συμφύσεις, έλεγχος της γονιμότητας κτλ. Κάνοντας επιπλέον 2 με 3 τομές 0,5 έως 1 εκ στο κάτω μέρος της κοιλίας και εισάγοντας τα κατάλληλα χειρουργικά εργαλεία μπορεί να πραγματοποιήσει γυναικολογικές επεμβάσεις όπως αφαίρεση της μήτρας (υστερεκτομή), ινομυωμάτων, κύστεων ωοθηκών, ενδομητρίωσης, θεραπεία πρόπτωσης κτλ. Η σημερινή κλινική πράξη έχει καθιερώσει τη λαπαροσκοπική χειρουργική ως την πρώτη θεραπευτική επιλογή αφού συνοδεύεται με ταχύτερη ανάρρωση για τη γυναίκα και μπορεί να φύγει από την κλινική μέσα σε 24 ώρες. Επιπλέον, η διεθνής βιβλιογραφία συμφωνεί ότι η λαπαροσκόπηση έχει λιγότερες επιπλοκές, όπως αιμορραγία και δημιουργία συμφύσεων και συνοδεύεται από καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα. Κατά τη λαπαροσκόπηση είναι απαραίτητη η εισαγωγή αέρα με αυξημένη πίεση στο εσωτερικό της κοιλιακής χωράς. Αυτό δυσκολεύει την αυτόματη αναπνοή. Έτσι είναι απαραίτητη η γενική αναισθησία και η εξωτερική βοήθεια της αναπνευστικής λειτουργιάς.
